Γουλιέλμο Μαρκόνι Guglielmo Marconi

Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι (Guglielmo Marconi, 25 Απριλίου 1874 - 20 Ιουλίου 1937) ήταν Ιταλός φυσικός και εφευρέτης.
Ο Μαρκόνι θεωρείται ο θεμελιωτής των επικοινωνιών με χρήση ραδιοκυμάτων. Γεννημένος στην Μπολόνια της Ιταλίας, σπούδασε στο τεχνολογικό ινστιτούτο του Λιβόρνο και άρχισε να πειραματίζεται στην κατασκευή μίας συσκευής που θα μετέτρεπε τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα σε ηλεκτρική ενέργεια.



Έτσι, επτά μόλις χρόνια μετά την ανακάλυψη των ραδιοκυμάτων από τον Χάινριχ Χερτζ, καταφέρνει τα πρώτα επιτυχή πειράματά του στην ασύρματη τηλεγραφία που έγιναν στην Μπολόνια το 1895, και το 1899 δημιούργησε έναν ασύρματο σταθμό στη Λα Σπέτσια, και σχημάτισε την εταιρεία τηλεγράφων Marconi στο Λονδίνο. Το 1898 εξέπεμψε σήματα πέρα από τη Θάλασσα της Μάγχης, και το 1901 πέρα από τον Ατλαντικό. Αργότερα ανέπτυξε τον ραδιο-εξοπλισμό βραχέων κυμάτων και καθιέρωσε ένα παγκόσμιο δίκτυο ραδιο-τηλεγράφων για τη βρετανική κυβέρνηση. Μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ το 1909 για τη φυσική.
Η πρώτη αναμετάδοση φωνής πραγματοποιήθηκε το 1906 μετά από την επινόηση της τεχνικής της διαμόρφωσης από τον Καναδό μηχανικό Ρέτζιναλντ Φέσεντεν (1866-1932).